maandag 3 oktober 2011

Het favoriete Boek van... (FD Persoonlijk, zaterdag 1 oktober 2011)


Wendeline van Luijk, Directeur van gastouderbureaus Flexmoeders.nl en MrNosey en kennisplatform GeweldigeOuders.nl


Mijn hele carrière is eigenlijk gericht geweest op kinderen en kinderen gelukkiger maken in het leven. Ik ben directeur van 2 gastouderbureaus en een kennisplatform voor ouders en opvoeden. Het boek How2talk2kids van Adele Faber en Elaine Mazlish is, heb ik gemerkt, een heel goed boek voor ouders die er even niet uitkomen.
In wezen zijn de tips uit How2talk2kids allemaal inkoppers, net als bij bijvoorbeeld marketingboeken. Toch is het heel erg nuttig, want  het boek geeft, in tegenstelling tot de meeste opvoedboeken, hele praktische handvatten. Zoals de waarschuwing kinderen niet te snel een bepaald stempel, van lief, of juist lastig, op te drukken. Zeg dus niet: “Je bent vervelend”, maar: “Je doet vervelend”. Ik heb vroeger als psycholoog in de jeugdzorg gewerkt. Ik deed diagnostische onderzoeken bij gezinnen, en dan zag je dat wat als kind misschien een beetje was misgegaan zich bij pubers kon ontwikkelen tot een grote etterende wond. Juist door de negatieve bestempeling, daar moet je als ouder dus echt voor oppassen. Het leuke van dit boek is dat het ook goed van toepassing is op volwassenen, ik heb gemerkt dat het heel effectief werkt in de communicatie. Men voelt zich door deze manier van met elkaar omgaan niet zo aangevallen of op zijn nummer gezet.
How2talk2kids kan er voor zorgen dat je controle hebt en geeft tips om door die tropenjaren met kinderen te komen. Al zijn ze nog zo lief! Er zijn ouders die er een boek bij pakken als ze met hun handen in het haar zitten, maar negentig procent van de bevolking doet dat niet. Wat ik graag wil met ons platform is dat we ouders op een laagdrempelige manier voeden met nuttige informatie, zoals onder andere de tips van How2talk2kids. Ik wil de massa bedienen, want die heeft dit nodig. Het feit dat al die opvoedprogramma’s van de afgelopen jaren zo goed worden bekeken wijst er op dat dat ook nodig is; ouders willen gewoon voorbeelden zien van hoe je met opvoedproblemen omgaat. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten